Аралас типті подагра.

Подаграның бүл патогенездік түрі зәр қышқылы түзілуінің артуынан және экскрециясының төмендеуінен болады.
Біріншілік подаграның дамуында туа біткен факторлармен бірге түрткі факторларының маңызы зор, мәселен пуриндерге, майларға, көмірсуларға бай тағамдарды тұтыну, алкогольді ішімдік, гипокинезия, жоғары калориялық диета т.б. Подагра көбіне семіздікпен, артериялық гипертензиямен жұптасады. Бұл ауруда буындар мен бүйрек басым зақымданады. Алғашқы кездерде буындарда урат кристалдарының жиналуынан және олардың нейтрофиндермен фагоцитоздалуынан жедел артриттер дамиды. Жүре бара жедел артрит созылмалыға айналады. Фагоцитоз кезінде бөлінетін ферменттер мен цитокиңцер буын тіндерін, соның ішінде шеміршекті зақымдап қабындырады. Ураттық кристаллдар зақымданған шеміршектен оңай өтіп, сүйектің арасына жиналып, деструкциясын туғызады. Ураттардың рентгеннегативтілігінен, сүйектің арасындағы тофустар, суретте дөңгелек тесік боп көрінеді («тесілген сүйек» белгісі). Тофус — кристалдардың түйін тәрізді шоғырлануы. Буындармен бірге бүйрек те зақымданады. Бүйректің зақымдануы подагралық (гиперурикемиялық) нефропатия аталады.